Цяпер настаў час,
запісу электроннай пошты сваім думкам.
Лаканічныя выказванні
Націсне дагледжаная рука
Нячулымі літарамі алфавіту.
Штучныя ўтварэнні
з трыццаці трох літар
усё больш і больш таямнічыя
і чужыя сучасным,
як Міцкевіч.
Пошта-гутарка з адлюстраваннем,
пошта-лісты атрыманыя ў спешцы,
пошта-пачуцці –
аголеныя з сакрэтаў паперы,
музыкі разарваных канвертаў,
тонкасці часу на чытанне
ў цішыні,
з самім сабой у самоце.
Разбураныя жорсткасцю
пастуквання пальцамі па клавіятуры
бесцырымоннасці.
Аголеныя ад самарэфлексіі,
хуткія непаслядоўныя тэмы,
як прыгожая дзяўчына ў квяцістай сукенцы
і мары пра каханне,
могуць выклікаць невылечны неўроз.
У гуку істэрыі разрываных думак
кінутыя ў скрынку
як выкарыстаныя інструменты
і падвергнутыя ўтылізацыі,
матэрыялізуюцца як попел у труне,
стануць шэрымі ў падсвядомасці.
Непатрэбнымі.
Калі адабралі ў іх душу
і сэнс існавання
ўсур’ёз
9 чэрвеня 2020