Nowa, wydana w 2020 roku temu iberyjsko – brazylijska antologia o pandemii, „Pandemia de palavras”, wydawnictwo In-Finita, Lisboa 2020. Wiersze i proza poetycka, autorzy z Portugalii i Brazylii, w tym mój utwór w tłumaczeniu Anny Skwarek. Tematyka, nam nieobca, wirus jest, penetruje naszą przestrzeń, zagraża. Bronimy się… Słowo pomaga.
A tu wiersz:
Nikt nie spieszy się już
dokąd-ś
wagi nabrało skąd
teraz
Dotykam świat
-gumowa rękawiczka już nie jest jak proteza
ale jak siostra
Dudnią puste ulice
– echo przestraszonych bezdechów
bez maseczki
Osobność za to stawia lekko kroki
Już od rana mdli od mediofobii
Puchnie na talerzu jak niestrawna papka
a mogłaby czasem iść na spacer do lasu
zgubić się choć na moment
między drzewami
Wszędzie drogowskazy
dotykaj ostrożnie
kochaj w maseczce
najlepiej limituj pocałunki
kurcz się w zaułkach przed tłumem
Głęboko oddycham
czytając Ci z oczu
a teraz zaufaj
Będziemy spokojni na dnie oceanu